ศต, ศตะ หมายถึง [สะตะ] น. ร้อย (๑๐๐). (ส.; ป. สต).
น. ตะขาบ, ตะเข็บ, กิ้งกือ. (ส.).
น. ตะขาบ, ตะเข็บ, กิ้งกือ. (ส.).
[พิสัด, พิดสะชะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๔ มี ๔ ดวงเห็นเป็นรูปทิมทองหรือมังกร, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวยักษ์ ก็เรียก.
[สะตะวัด, พัด] น. รอบ ๑๐๐ ปี. (ส.).
[สะตะวัด, พัด] น. รอบ ๑๐๐ ปี. (ส.).
น. เวลานานชั่ว ๑๐๐ ปี. (ส.).
[สะตักคะนี] น. อาวุธอย่างร้ายแรงฆ่าคนได้ทีละ ๑๐๐ คน.